9/2 Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας

Η Παγκόσμια μέρα για τον εορτασμό της Ελληνικής γλώσσας θεσμοθετήθηκε το 2017, στις 9 Φεβρουαρίου καθώς συμπίπτει και με την ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, όπου με αυτά τα λόγια συνδέει άμεσα την γλώσσα με το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας.

Η γλώσσα εκτός από όργανο επικοινωνίας και συνεννόησης αποτελεί και το βασικότερο μέσο έκφρασης των σκέψεων, των ιδεών και των βαθύτερων συναισθημάτων και επιθυμιών του ανθρώπου.

Η αδιάσπαστη ενότητα και η συνοχή της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα έως σήμερα φανερώνει τον γλωσσικό και πνευματικό πλούτο της χώρας μας και την αέναη δύναμη της να μεταφέρει τον πολιτισμό μας στις επόμενες γενιές, διαφυλάσσοντας τη συνέχεια και την εθνική μας ταυτότητα.

Είναι γεγονός ότι διαθέτουμε την πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου με 300.000 περίπου λέξεις- (αρχαίες, μεσαιωνικές, νεότερες, σύγχρονες), συγκριτικά με άλλες χώρες. Επίσης πολλές ελληνικές λέξεις νοηματοδοτούν ξεχωριστές έννοιες, βιώματα ή συναισθήματα , που αντίστοιχες τους δεν υπάρχουν στα λεξιλόγια άλλων χωρών. Λέξεις όπως 'Μεράκι', 'Φιλότιμο', Άμιλλα' είναι μοναδικές και δεν μεταφράζονται εύκολα σε άλλες γλώσσες καθώς περιγράφονται σχεδόν αποκλειστικά με συναισθήματα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πάρα πολλές ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται αυτούσιες σε παγκόσμιο επίπεδο και έχουν ενσωματωθεί στα λεξιλόγια πολλών χωρών και ειδικά σε τομείς όπως η επιστήμη, ο πολιτισμός, οι τέχνες κτλ.

Η υπέροχη πλαστικότητα, η απέραντη πολυτυπία, ο ρυθμός, η αρμονία και η σαφήνεια της ελληνικής γλώσσας την καθιστούν ιδιαιτέρως ελκυστική για πολλούς ανθρώπους ανά την υφήλιο, οι οποίοι σπεύδουν να την γνωρίσουν και να την μάθουν. Επιπλέον η μελέτη της ελληνικής γλώσσας κατέχει ιδιαίτερη θέση σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου.

Αν κάνουμε μια ιστορική αναδρομή θα διαπιστώσουμε ότι παρ' όλες τις επιρροές που δέχτηκε από άλλους λαούς και κουλτούρες και ως ένα βαθμό ενσωμάτωσε και πολλές ξενόφερτες λέξεις, η ελληνική γλώσσα ποτέ δεν αλλοιώθηκε, δεν έχασε την πολιτισμική της συνέχεια και κράτησε την εθνική συνείδηση του λαού μας ψηλά.

Σαφώς, καθώς οι εποχές αλλάζουν και εξελίσσονται σε κοινωνικό-πολιτικό και οικονομικό επίπεδο έτσι ακριβώς μεταβάλλεται και εμπλουτίζεται και η γλώσσα, δεν μένει στατική. Πολλές φορές και οι ίδιες οι λέξεις αλλάζουν νόημα, περιεχόμενο και τρόπους έκφρασης. Ωστόσο η κληρονομιά της ελληνικής γλώσσας και το τεράστιο πολιτισμικό φορτίο της από την αρχαιότητα έως σήμερα καταδεικνύουν τη σημαντικότητα της.

Όπως εύστοχα είπε και ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης ''Η γλώσσα εκτός από μέσο επικοινωνίας αποτελεί φορέα ηθικών αξιών. Ένα εργαλείο μαγείας που γεννά ήθος''. Και εμείς μόνο υπερηφάνεια μπορούμε να αισθανόμαστε με αυτόν τον γλωσσικό-θησαυρό στα χέρια μας!